Στον απόηχο της Eurovision με την “ΑΣΤΕΡΟΜΑΤΑ”



 

Θα ξεκινήσω με τα θερμά μου συγχαρητήρια στην υπέροχη Κλαυδία που συγκίνησε όλη την υφήλιο και προπαντός τις Ελληνικές ψυχές και τις καρδιές  όλων μας.
Προτού γράψω τους στίχους του τραγουδιού θέλω με καυστικό τρόπο να στείλω ένα μήνυμα σε όλους αυτούς τους άθλιους δήθεν τηλεπαρουσιαστές δημοσιογραφούντες αυτά τα κύμβαλα της ντροπής και της αισχρότητας που αρέσκονται να προβάλουν ξέκωλες και γυμνόστηθες για να έχουν τηλεθέαση από τους πεινασμένους σεξουαλικά στα ΜΜΕ και παραμονή της Eurovision με τον χειρότερο τρόπο χαρακτήρισαν και το τραγούδι και τους στίχους αλλά και την εμφάνιση και την προσωπικότητα της Κλαυδίας. Ότι ευτυχώς υπάρχουν και οι γνήσιες σεμνές γυναίκες με την όποια φυσική ομορφιά τους χάρισε η φύση με ήθος ευγένεια με τρόπους, με οικογένεια με αισθήματα και συναισθήματα, με ανθρωπιά με δύναμη θελήσεως για δημιουργία και προπαντός αξιοπρέπεια και φιλότιμο όπως είδαμε από την εξαίσια Κλαυδία.
Επικροτώ όσα τους έγραψε ο Τάσος Δούσης στο διαδίκτυο που τους πέρασε γενεές δεκατέσσερις και ας κοιτάξουν την ξετσιπωσιά στα του οίκου τους.
Δεν θα γράψω περισσότερα γιατί θα γίνω πολύ καυστικός και μπορεί το σύστημα να μου κατεβάσει το κείμενο μου.
Και έρχομαι τώρα στους στίχους του τραγουδιού την “ΑΣΤΕΡΟΜΑΝΑ” που αναφέρεται στην γενοκτονία των Ποντίων που σήμερα 19 Μαΐου είναι ημέρα μνήμης και όχι μόνο που συγκίνησαν ολόκληρη την οικουμένη.
“ΑΣΤΕΡΟΜΑΝΑ”
Αστέρι μου, Αστέρι μου…
Γλυκιά μου Μάνα μη μου κλαις
Μαύρα κι αν σου φορούνε
Το ξέθωρο το σώμα μου
Φλόγες δε το νικούνε
Τα χελιδόνια της φωτιάς
Θάλασσες κι αν περνούνε
Του ριζωμού τα χώματα
Ποτέ δε λησμονούνε
Αστερομάτα μου μικρή
Γύρε να σε φιλήσω
Στα άγια σου δάκρυα
Τα χείλη μου να σβήσω
Αστερομάτα μου μικρή
Γύρε μου να σε πιάσω
Τα ξεχασμένα μου φτερά
Στερνά να ξαποστάσω
Χαα χαα χαα, αχ
Αχ Αστέρι μου, τζιβαέρι μου,
οοχ
Γλυκιά μου Μάνα μη μου κλαις
Καράβι ειν’ η ζωή μου
Που ψάχνει για το γυρισμό
Αγέρα το πανί μου
Αστερομάτα μου μικρή
Γύρε μου να σε πιάσω
Τα ξεχασμένα μου φτερά
Στερνά να ξαποστάσω
Χαα χαα χαα, αχ
Αχ Αστέρι μου, τζιβαέρι μου, οοχ οοχ
Χαα χαα χαα
Αχ Αστέρι μου τζιβαέρι μου
Αστέρι μου
Οι στίχοι της Αστερομάτας παραπέμπουν ευθέως στην τραγική σκηνή του αποχωρισμού, μιας κόρης από τη μάνα της.
Η μάνα ξεπροβοδάει την κόρη της που φεύγει για κάπου μακριά, με τρυφερές προσφωνήσεις όπως γράφουν οι στίχοι:
Αστέρι μου, Αστερομάτα μου
Τζιβαέρι μου με αναστεναγμούς που φθάνουν μέχρι τον ουρανό.
Και εδώ θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συμμετέχοντες και ειδικότερα τον Φωκά Ευαγγελινό για την φαντασμαγωρική σκηνοθεσία που αποτύπωσε την πραγματικότητα της γενοκτονίας των Ποντίων που σήμερα 19 Μαΐου είναι η ημέρα μνήμης… και όχι μόνο!
Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ για την Ελληνικότητα της παρουσίασης που μας έκανε όλους τους Έλληνες απανταχού γης υπερήφανους με μεγάλη συγκίνηση στην καρδιά  και την ψυχή μας.
Μπράβο και Συγχαρητήρια
Από την Χίο με πολύ Αγάπη
Ξημέρωμα 19 Μαΐου 2025
Λευτέρης Πυκνής
(Μαλλιάς) Καλλιμασιώτης

 

Σχετικές δημοσιεύσεις